Do kiedy alimenty? 25 lat czy można wcześniej?

W naszej pracy niezwykle często spotykamy się z całkowicie bezpodstawnym twierdzeniem klientów, że alimenty należą się dziecku tylko do 25 roku życia. Co całkowitą bzdurą.

Dla wszystkich oczywistym być powinno, że do podstawowych obowiązków rodzica jest dbanie o dziecko. O jego zdrowie, edukację, wychowanie oraz dostarczanie środków na koszty jego utrzymania i wychowania zarazem.

Powyższe wynika bezpośrednio z art. 133 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego który mówi że: „Rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.”

Alimenty należą się uprawnionemu dziecku. Nie mniej ani nie więcej tylko przez czas kiedy dziecko nie ma możliwości samodzielnie się utrzymać. Bądź jeśli dla zobowiązanego płacenie alimentów stanowi nadmierny uszczerbek.

Granica 25 lat jak mantra powtarzana i powielana dzisiaj już wszędzie (w internecie, w sklepie, u sąsiadów) jest symboliczna. Wynika ona skądinąd ze słusznego społecznego założenia, że jest to wiek kiedy dziecko powinno się usamodzielnić. Albowiem przy prawidłowym toku nauki kończyć będzie studia. Dzisiaj wiek uprawnionego do alimentów dziecka po ukończeniu przez niego pełnoletności nie ma większego znaczenia. Trwanie obowiązku alimentacyjnego jest uzależnione od ww. okoliczności.

Jeżeli bowiem uprawnione do alimentów dziecko dobrze się uczy, dostało się na studia i kontynuuje naukę to faktycznie granica 25 lat zdaje się być słuszną granicą (a czasami nawet i więcej).

Natomiast jeśli uprawnione do alimentów dziecko po zakończeniu edukacji ma już fach w ręku i zawód, a co więcej nie zamierza dalej się kształcić to spokojnie może poczynić starania by znaleźć pracę. Jeśli ów uprawniony nie chce podjąć starań w poszukiwaniu pracy, a nie istnieją ku temu inne przeszkody (np. zdrowotne) to śmiało można wnioskować o uchylenie obowiązku alimentacyjnego już na dziecko mające 18-19 lat.

Kolejnym elementem uzasadniającym uchylenie obowiązku alimentacyjnego jest np. istotna przeszkoda leżąca po stronie zobowiązanego. Jeśli dla przykładu zobowiązany do płacenia alimentów rodzic poważnie zachorował i nie może podjąć pracy, a w dodatku sam ma istotne problemy finansowe to mamy właśnie do czynienia z taką sytuacją, która uzasadniałaby uchylenie alimentów.

Zasadniczo powodów, przez które można się „ubiegać” o uchylenie obowiązku alimentacyjnego jest tak dużo jak dużo jak dużo jest ludzkich problemów. Najważniejsze jest jednakże aby dokonać prawidłowej analizy każdego jednego przypadku. Trzeba następnie udowodnić przed Sądem że to właśnie my mamy rację. Co nie jest takie proste jak wydawać by się mogło na pierwszy rzut oka.