Pozbawienie władzy rodzicielskiej – wyjazd rodzica za granicę

Zgodnie z art. 111 § 1 K.r.o., jeżeli władza rodzicielska nie może być wykonywana z powodu trwałej przeszkody albo jeżeli rodzice nadużywają władzy rodzicielskiej lub w sposób rażący zaniedbują swe obowiązki względem dziecka, sąd opiekuńczy pozbawi rodziców władzy rodzicielskiej. Pozbawienie władzy rodzicielskiej może być orzeczone także w stosunku do jednego z rodziców.

 

Przeszkoda w wykonywaniu władzy rodzicielskiej ma mieć charakter trwały. Przez trwałą przeszkodę, uniemożliwiającą wykonywanie władzy rodzicielskiej, należy rozumieć taki układ stosunków, który wyłącza sprawowanie przez rodziców władzy rodzicielskiej na stałe w tym sensie, że albo według rozsądnego przewidywania nie można ustalić czasu trwania tego układu, albo – co najmniej – że układ ten będzie istniał przez czas długi (postanowienie SN z dnia 2 czerwca 2000 r., II CKN 960/00, LEX nr 51976).

 

W literaturze, za trwałą przeszkodę w wykonywaniu władzy rodzicielskiej uznaje się takie sytuacje, jak np. wyjazd za granicę z zamiarem stałego pobytu. Skazanie na karę pozbawienia wolności na czas dłuższy – aż do chwili upełnoletnienia się dziecka. Są to zatem przyczyny mające charakter obiektywny.

 

Z taką właśnie sytuacją będziemy mieli zatem do czynienia w okolicznościach w których jeden z rodziców wskutek wieloletniego pobytu poza granicami RP, nie może wykonywać władzy rodzicielskiej. Stan ten nie jest stanem przemijającym i brak jest podstaw aby przypuszczać, iż wspomniany rodzic w jakikolwiek sposób zamierza nawiązać relacje prywatne czy zawodowe z Polską. Tym bardziej z dziećmi by mieć realny wpływ na ich wychowanie czy realizowanie praw rodzicielskich.